21-11-2010, Cultura te Ede
Rond half vijf reden we Ede binnen voor het concert later die avond. Bij binnenkomst eerst de kleding in de riante kleedkamer (met een volle koelkast en feestverlichting...) opgehangen. Dan naar de zaal, Toon en alle andere technici begroeten. Wat een verrassende zaal! Heel erg hoog, en zeshoekig van vorm. Al gauw werd onze aandacht afgeleid door een enorm hoge pieptoon die om de zoveel minuten klonk. We keken al grappig-quasi-beschuldigend naar de techniek, maar het bleek een lift in het gebouw te zijn....gelukkig werd deze 's avonds tijdens het concert stilgezet. Op het podium troffen we twee vleugels, een thuiswedstrijd; een Yamaha C7 en een ingehuurde vleugel een kleinere Kawai. Doordat ze toch een beetje versterkt werden kon het klank verschil, wat best wel veel was (ander merk en ander formaat), door onze technicus Toon worden opgevangen. Na lekker te hebben ingespeeld was het tijd om wat te gaan eten. Een door ons meegebrachte maaltijdsalade zorgde voor een voedzame maaltijd. Mark, een geluidstechnicus die in februari 2011 met ons meegaat, was erbij om eens te kijken en te luisteren wat het concert inhoudt. Na een korte inleiding hebben we in Ede negentig minuten gespeeld. Na afloop uiteraard weer vele vragen en leeglopende luchtbedden. Het blijft een fantastische ervaring om in de kleedkamer na afloop het gesis te horen en je dan te realiseren dat je niet op een camping bent maar in een theater...
Tags: canto ostinato, sandra jeroen van veen
