13-11-2010, Nieuwegein, Theater de Kom
Als je binnenkomt in een theater ga we meestal eerst naar de instrumenten toe, je moet per slot van rekening elke avond maar op andere instrumenten spelen en je bent voor een groot deel afhankelijk van het soort instrument. In de Kom waren dat twee C7 Yamaha vleugels. In de meeste zalen staat ofwel een Steinway ofwel een Yamaha. Beide gewoon goed gereedschap om mee te werken. Natuurlijk verschilt elk instrument, het blijft allemaal handwerk en een beetje een lot uit de loterij. Na een korte inspectie naar de kleedkamer, in dit geval beter een kleedsuite te noemen. Onder de zaal kwamen we toch in een prachtruimte; een complete keuken, relaxbank, eettafel met zes stoelen. een ruimte om om te kleden en zelfs een piano, voor als we de vingers nog even wilde warmspelen. Een kleedkamer die zo compleet is hadden we nog nergens gezien. Nadat het licht was ingesteld en de vleugels goed waren versterkt (slechts een beetje om net iets ruimte te maken) een hapje gegeten. Ik begon het concert met een korte inleiding zoals ik die elke keer doe, geheel in stijl met de aard van de muziek elke keer net iets anders op basis van dezelfde ingrediënten. Ook dit concert was erg strak en duurde ongeveer 90 minuten. Na afloop cd’s verkocht en met mensen gesproken. Volgend jaar staan we hier weer en dat is geen straf! Na afloop waren we ook nog eens heel snel thuis, de auto stond naast het gebouw en Nieuwegein-Culemborg is geen afstand. In de auto terug moest ik nog denken aan 18 jaar geleden toen onze zoon Joeri hier in het ziekenhuis geboren werd in Nieuwegein, nooit gedacht dat ik hier 18 jaar later weer zou zijn, maar dan om een concert te spelen.Lees meer...Tags: simeon ten holt, canto ostinato, ligconcert, sandra jeroen, van veen, pianoduo
11-11-2010, Theater de Vest te Alkmaar,
Vandaag was een bijzondere uitvoering, niet alleen zou dit de premiere worden in Alkmaar, maar Colette Ten Holt-Noël was ook aanwezig. We speelden op twee gelijkwaardige Steinway vleugels in de Reaal zaal. Paul Elbertse was er ook bij om de laatste hand te leggen aan het lichtplan voor de tour. Bij aankomst waren Paul en Toon er allebei al. Na een korte inspectie door het gebouw, de kleding ophangen in de kleedkamers, het artiestencafe bezoeken en een kopje koffie konden we beginnen aan onze soundcheck. Nadat we alles naar tevredenheid hadden ingesteld zijn we gaan eten. Het publiek had bij nader inzien massaal kunnen liggen in de zaal; er was ruimte genoeg, maar er was iets niet helemaal goed gegaan in de communicatie, nu lagen er maar 20 mensen, de rest van het publiek moest zitten...jammer! Het concert ging buitengewoon goed, een erg subtiele uitvoering, met veel verrassingen (zelfs na het 400 keer spelen), en betoverende momenten. Zonder afspraak zoveel gelijke keuzes maken is bijna eng. We zitten per slot van rekening 5 meter van elkaar vandaan en dan toch zoveel beslissingen samen tegelijkertijd maken, dan begin je toch in een zesde zintuig te geloven.
Na het applaus mochten we nog vele bloemen en felicitaties in ontvangst nemen. We hebben ook nog cd’s verkocht, met diverse mensen gepraat en tot slot nog nagedacht over een uitvoering op andere toetsinstrumenten..
Colette kwam na de voorstelling met haar dochter bij ons, en ze had zichtbaar genoten! Ruim 90 minuten gespeeld en met een rustige vaart naar huis gereden, er stond een enorme wind en ondanks de zware Volvo V70 toch maar kalm aan gedaan. Voldaan maar moe veilig thuis gekomen en lekker van de nachtrust genoten.
Op naar Nieuwegein!Tags: simeon ten holt, canto ostinato, ligconcert, sandra jeroen, van veen, pianoduo
